Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Verheilung

Verhelen n

Verben

abheilen

verhelen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
helen; heel, heelt	ik	heel	heel (heelde)	heelt
	du	heelst	heelst (heeldest)
	he/se/dat	heelt	heel (heelde)
	wi/ji/Se/se	heelt (helen)	helen (heelden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

verheilen

verhelen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
helen; heel, heelt	ik	heel	heel (heelde)	heelt
	du	heelst	heelst (heeldest)
	he/se/dat	heelt	heel (heelde)
	wi/ji/Se/se	heelt (helen)	helen (heelden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang