Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Faseler

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Faselerin

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Gerede [unsinniges Geschwätz]

Tweernbüdelee f

Gerede [unsinniges Geschwätz]

Tweernbüdelie f

Gerede [unsinniges Geschwätz]

Tweernbüdelkraam m

Geschwätz [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelee f

Geschwätz [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelie f

Geschwätz [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelkraam m

Gewäsch [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelee f

Gewäsch [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelie f

Gewäsch [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelkraam m

geschwätziger Mensch [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Quasselstrippe [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Quasseltante [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Quatsch

Tweernkraam m

Quatschkopf

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwätzer [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwätzerei [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelee f

Schwätzerei [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelie f

Schwätzerei [unsinniges Gerede]

Tweernbüdelkraam m

Schwätzerin [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwafler

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwaflerin

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwatzbase [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Schwatzliese [wer wortreich Unsinniges redet]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Spinner [Spleeniger, Behaupter von Unwahrem]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Spinnerei [Spleeniges, Unwahres]

Tweernbüdelee f, Pl.: Tweernbüdeleen

Spinnerei [Spleeniges, Unwahres]

Tweernbüdelie f, Pl.: Tweernbüdelien

Spinnerin [Spleenige, Behaupterin von Unwahrem]

Tweernbüdel m, Pl.: Tweernbüdels

Zwirnsfaden

Tweernsfaden m, Pl.: Tweernsfaden/~s

Verbenanzeigen

kariert reden [(meist wortreich) Unsinn reden]

tweernen [e:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tweernen; tweern, tweernt	ik	tweern	tweern (tweernde)	tweernt
	du	tweernst	tweernst (tweerndest)
	he/se/dat	tweernt	tweern (tweernde)
	wi/ji/Se/se	tweernt (tweernen)	tweernen (tweernden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

quatschen [wortreich Unsinn reden]

tweernen [e:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tweernen; tweern, tweernt	ik	tweern	tweern (tweernde)	tweernt
	du	tweernst	tweernst (tweerndest)
	he/se/dat	tweernt	tweern (tweernde)
	wi/ji/Se/se	tweernt (tweernen)	tweernen (tweernden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

wortreich Unsinniges reden

tweernen [e:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tweernen; tweern, tweernt	ik	tweern	tweern (tweernde)	tweernt
	du	tweernst	tweernst (tweerndest)
	he/se/dat	tweernt	tweern (tweernde)
	wi/ji/Se/se	tweernt (tweernen)	tweernen (tweernden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zwirnen

tweernen [e:]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
tweernen; tweern, tweernt	ik	tweern	tweern (tweernde)	tweernt
	du	tweernst	tweernst (tweerndest)
	he/se/dat	tweernt	tweern (tweernde)
	wi/ji/Se/se	tweernt (tweernen)	tweernen (tweernden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

Adjektive und Adverbienanzeigen

geschwätzig

tweernbüdelig

Deklination
tweernbüdelige, tweernbüdeligen

Komparation
tweernbüdeliger, tweernbüdeligst

plapperhaft

tweernbüdelig

Deklination
tweernbüdelige, tweernbüdeligen

Komparation
tweernbüdeliger, tweernbüdeligst

redselig [geschwätzig]

tweernbüdelig

Deklination
tweernbüdelige, tweernbüdeligen

Komparation
tweernbüdeliger, tweernbüdeligst

schwatzhaft

tweernbüdelig

Deklination
tweernbüdelige, tweernbüdeligen

Komparation
tweernbüdeliger, tweernbüdeligst

zwirnen

tweernen [e:]