SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Schlüssellochchirurgie
Opereren
n
dörch't Slötellock
Verben
operieren
[in allen hd Bed]
opereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
nachoperieren
een
nochmal
opereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
operieren
een
opereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
notoperieren
nootopereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zusammenarbeiten
[bes. politisch/wirtschaftlich]
koopereren
Konjugation
×
Konjugation von koopereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
koopereren; koopereer, koopereert
ik
koopereer
koopereer
(koopereerde)
koopereert
du
koopereerst
koopereerst
(koopereerdest)
he/se/dat
koopereert
koopereer
(koopereerde)
wi/ji/Se/se
koopereert
(koopereren)
koopereren
(koopereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
nachoperieren
een
naopereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdm etw
einoperieren
een wat
inopereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
herausoperieren
wat
rutopereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
wegoperieren
wat
wegopereren
Konjugation
×
Konjugation von opereren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
opereren; opereer, opereert
ik
opereer
opereer
(opereerde)
opereert
du
opereerst
opereerst
(opereerdest)
he/se/dat
opereert
opereer
(opereerde)
wi/ji/Se/se
opereert
(opereren)
opereren
(opereerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang