SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Knuff
[mit Faust/Ellenbogen in die Seite]
Knuff
m
, Pl.: Knuffs
Puff
[mit Faust/Ellenbogen in die Seite]
Knuff
m
, Pl.: Knuffs
Stoß
[mit Faust/Ellenbogen in die Seite]
Knuff
m
, Pl.: Knuffs
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
jmdn irg.wohin
knuffen
een jicht.wohen
knuffen
Konjugation
×
Konjugation von knuffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
knuffen; knuff, knufft
ik
knuff
knuff
(knuffde, knuffede)
knufft
du
knuffst
knuffst
(knuffdest, knuffedest)
he/se/dat
knufft
knuff
(knuffde, knuffede)
wi/ji/Se/se
knufft
(knuffen)
knuffen
(knuffden, knuffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn irg.wohin
puffen
een jicht.wohen
knuffen
Konjugation
×
Konjugation von knuffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
knuffen; knuff, knufft
ik
knuff
knuff
(knuffde, knuffede)
knufft
du
knuffst
knuffst
(knuffdest, knuffedest)
he/se/dat
knufft
knuff
(knuffde, knuffede)
wi/ji/Se/se
knufft
(knuffen)
knuffen
(knuffden, knuffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
knuffen
een
knuffen
Konjugation
×
Konjugation von knuffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
knuffen; knuff, knufft
ik
knuff
knuff
(knuffde, knuffede)
knufft
du
knuffst
knuffst
(knuffdest, knuffedest)
he/se/dat
knufft
knuff
(knuffde, knuffede)
wi/ji/Se/se
knufft
(knuffen)
knuffen
(knuffden, knuffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
puffen
een
knuffen
Konjugation
×
Konjugation von knuffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
knuffen; knuff, knufft
ik
knuff
knuff
(knuffde, knuffede)
knufft
du
knuffst
knuffst
(knuffdest, knuffedest)
he/se/dat
knufft
knuff
(knuffde, knuffede)
wi/ji/Se/se
knufft
(knuffen)
knuffen
(knuffden, knuffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
stoßen
[mit der Faust/dem Ellenbogen in die Seite]
een
knuffen
Konjugation
×
Konjugation von knuffen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
knuffen; knuff, knufft
ik
knuff
knuff
(knuffde, knuffede)
knufft
du
knuffst
knuffst
(knuffdest, knuffedest)
he/se/dat
knufft
knuff
(knuffde, knuffede)
wi/ji/Se/se
knufft
(knuffen)
knuffen
(knuffden, knuffeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang