Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Häuschen

Hüü|schen n, Pl.: Hüü|schen/~s

Häuslein

Hüü|schen n, Pl.: Hüü|schen/~s

Kerngehäuse [von Obst]

Hüü|schen n, Pl.: Hüü|schen/~s

Verben

schaukeln [auf der Seilschaukel]

hüüschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hüüschen; hüüsch, hüüscht	ik	hüüsch	hüüsch (hüüschde)	hüüscht
	du	hüüschst	hüüschst (hüüschdest)
	he/se/dat	hüüscht	hüüsch (hüüschde)
	wi/ji/Se/se	hüüscht (hüüschen)	hüüschen (hüüschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn schaukeln [ein Kind]

een hüüschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hüüschen; hüüsch, hüüscht	ik	hüüsch	hüüsch (hüüschde)	hüüscht
	du	hüüschst	hüüschst (hüüschdest)
	he/se/dat	hüüscht	hüüsch (hüüschde)
	wi/ji/Se/se	hüüscht (hüüschen)	hüüschen (hüüschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

zum Seitenanfang