Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Substantive

Beitel

Betel [e:] m, Pl.: Betels

Meißel

Betel [e:] m, Pl.: Betels

Hohlmeißel

hollen Betel [e:] m, Pl.: holle Betels

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Substantiveanzeigen

Verbenanzeigen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
beteln; betel, betelt	ik	betel	betel (betelde)	betelt
	du	betelst	betelst (beteldest)
	he/se/dat	betelt	betel (betelde)
	wi/ji/Se/se	betelt (beteln)	beteln (betelden)

zum Seitenanfang