SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
übergeben
wat
överdregen
Konjugation
×
Konjugation von 2dregen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
2dregen; drigg/dreeg, dreegt
ik
dreeg
droog/dröög
dragen
du
driggst
droogst/dröögst
he/se/dat
driggt
droog/dröög
wi/ji/Se/se
dreegt
(dregen)
drogen/drögen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
breken
[e:]
Konjugation
×
Konjugation von breken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
breken; brick/breek, breekt
ik
breek
brook/bröök
braken
du
brickst
brookst/bröökst
he/se/dat
brickt
brook/bröök
wi/ji/Se/se
breekt
(breken)
broken/bröken
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
übergeben
wat
övergeven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
spien
Konjugation
×
Konjugation von spien
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
spien; spie, spiet
ik
spie
spee
spegen/spiet
du
spiest
speest
he/se/dat
spiet
spee
wi/ji/Se/se
spiet
(spien)
speen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
spiegen
Konjugation
×
Konjugation von spiegen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
spiegen; spieg, spiegt
ik
spieg
speeg
spegen
du
spiggst
speegst
he/se/dat
spiggt
speeg
wi/ji/Se/se
spiegt
(spiegen)
spegen
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
speen
[εɪ]
Konjugation
×
Konjugation von speen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
speen; spee, speet
ik
spee
spee
(speetde)
speet
du
speest
speest
(speetdest)
he/se/dat
speet
spee
(speetde)
wi/ji/Se/se
speet
(speen)
speen
(speetden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
sik
övergeven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
übergeben
kotzen
(derb)
Konjugation
×
Konjugation von kotzen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kotzen; kotz, kotzt
ik
kotz
kotz
(kotzde)
kotzt
du
kotzt
kotzt
(kotzdest)
he/se/dat
kotzt
kotz
(kotzde)
wi/ji/Se/se
kotzt
(kotzen)
kotzen
(kotzden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
etw
herübergeben
wat
rövergeven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw
hinübergeben
wat
rövergeven
Konjugation
×
Konjugation von geven
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
geven; giff/geev, geevt
ik
geev
geev
geven
du
giffst
geevst
he/se/dat
gifft
geev
wi/ji/Se/se
geevt
(geven)
geven
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang