SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Substantive
Ächzen
Jankeree
f
Ächzen
Jankerie
f
Verben
ächzen
janken
Konjugation
×
Konjugation von janken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
janken; jank, jankt
ik
jank
jank
(jankde, jankede)
jankt
du
jankst
jankst
(jankdest, jankedest)
he/se/dat
jankt
jank
(jankde, jankede)
wi/ji/Se/se
jankt
(janken)
janken
(jankden, jankeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ächzen
stöhnen
[ø:]
Konjugation
×
Konjugation von stöhnen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stöhnen; stöhn, stöhnt
ik
stöhn
stöhn
(stöhnde)
stöhnt
du
stöhnst
stöhnst
(stöhndest)
he/se/dat
stöhnt
stöhn
(stöhnde)
wi/ji/Se/se
stöhnt
(stöhnen)
stöhnen
(stöhnden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ächzen
günsen
Konjugation
×
Konjugation von günsen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
günsen; güns, günst
ik
güns
güns
(günsde)
günst
du
günst
günst
(günsdest)
he/se/dat
günst
güns
(günsde)
wi/ji/Se/se
günst
(günsen)
günsen
(günsden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
ächzen
anken
Konjugation
×
Konjugation von anken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
anken; ank, ankt
ik
ank
ank
(ankde, ankede)
ankt
du
ankst
ankst
(ankdest, ankedest)
he/se/dat
ankt
ank
(ankde, ankede)
wi/ji/Se/se
ankt
(anken)
anken
(ankden, ankeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
weitere Treffer anzeigen
weitere Treffer
Verben
anzeigen
krächzen
[von Elstern/Krähen, Menschen]
schracheln
Konjugation
×
Konjugation von schracheln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schracheln; schrachel, schrachelt
ik
schrachel
schrachel
(schrachelde)
schrachelt
du
schrachelst
schrachelst
(schracheldest)
he/se/dat
schrachelt
schrachel
(schrachelde)
wi/ji/Se/se
schrachelt
(schracheln)
schracheln
(schrachelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
krächzen
[von Elstern/Krähen]
schrakeln
Konjugation
×
Konjugation von schrakeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
schrakeln; schrakel, schrakelt
ik
schrakel
schrakel
(schrakelde)
schrakelt
du
schrakelst
schrakelst
(schrakeldest)
he/se/dat
schrakelt
schrakel
(schrakelde)
wi/ji/Se/se
schrakelt
(schrakeln)
schrakeln
(schrakelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
krächzen
[von Elstern/Krähen]
quarren
Konjugation
×
Konjugation von quarren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
quarren; quarr, quarrt
ik
quarr
quarr
(quarrde, quarrede)
quarrt
du
quarrst
quarrst
(quarrdest, quarredest)
he/se/dat
quarrt
quarr
(quarrde, quarrede)
wi/ji/Se/se
quarrt
(quarren)
quarren
(quarrden, quarreden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang