SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
jmdn
verwöhnen
een
verwennen
Konjugation
×
Konjugation von wennen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
wennen; wenn, wennt
ik
wenn
wenn
(wennde, wennede)
wennt
du
wennst
wennst
(wenndest, wennedest)
he/se/dat
wennt
wenn
(wennde, wennede)
wi/ji/Se/se
wennt
(wennen)
wennen
(wennden, wenneden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwöhnen
[Kind]
een
verpiepeln
Konjugation
×
Konjugation von piepeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
piepeln; piepel, piepelt
ik
piepel
piepel
(piepelde)
piepelt
du
piepelst
piepelst
(piepeldest)
he/se/dat
piepelt
piepel
(piepelde)
wi/ji/Se/se
piepelt
(piepeln)
piepeln
(piepelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwöhnen
[Kind]
een
verpimpeln
Konjugation
×
Konjugation von verpimpeln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
verpimpeln; verpimpel, verpimpelt
ik
verpimpel
verpimpel
(verpimpelde)
verpimpelt
du
verpimpelst
verpimpelst
(verpimpeldest)
he/se/dat
verpimpelt
verpimpel
(verpimpelde)
wi/ji/Se/se
verpimpelt
(verpimpeln)
verpimpeln
(verpimpelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwöhnen
[Kind]
een
verheveln
(schl-holst)
Konjugation
×
Konjugation von heveln
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
heveln; hevel, hevelt
ik
hevel
hevel
(hevelde)
hevelt
du
hevelst
hevelst
(heveldest)
he/se/dat
hevelt
hevel
(hevelde)
wi/ji/Se/se
hevelt
(heveln)
heveln
(hevelden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwöhnen
[Kind]
een
vertrecken
Konjugation
×
Konjugation von trecken
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
trecken; treck, treckt
ik
treck
trock/tröck
trocken
du
treckst
trockst/tröckst
he/se/dat
treckt
trock/tröck
wi/ji/Se/se
treckt
(trecken)
trocken/tröcken
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
verwöhnen
[Kind]
een
vertehn
Konjugation
×
Konjugation von tehn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
tehn; teh, teht
ik
teh
toog/töög
tagen
du
tüggst
(tüst)
toogst/töögst
he/se/dat
tüggt
(tütt)
toog/töög
wi/ji/Se/se
teht
(tehn)
togen/tögen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang