SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
etw
präparieren
[Pflanzen]
wat
drögen
[œy]
Konjugation
×
Konjugation von drögen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
drögen; dröög, dröögt
ik
dröög
dröög
(dröögde)
dröögt
du
dröögst
dröögst
(dröögdest)
he/se/dat
dröögt
dröög
(dröögde)
wi/ji/Se/se
dröögt
(drögen)
drögen
(dröögden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
präparieren
[jmdn vorbereiten]
een
vörbereden
Konjugation
×
Konjugation von bereden
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bereden; bereed, bereedt
ik
bereed
bereed
(bereedte, beredete)
bereedt
du
bereedst
(beredest)
bereedst
(bereedtest, beredetest)
he/se/dat
bereedt
(beredet)
bereed
(bereedte, beredete)
wi/ji/Se/se
bereedt
(bereden)
bereden
(bereedten, beredeten)
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
präparieren
[Tiere]
een
utstoppen
Konjugation
×
Konjugation von stoppen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
stoppen; stopp, stoppt
ik
stopp
stopp
(stoppde, stoppede)
stoppt
du
stoppst
stoppst
(stoppdest, stoppedest)
he/se/dat
stoppt
stopp
(stoppde, stoppede)
wi/ji/Se/se
stoppt
(stoppen)
stoppen
(stoppden, stoppeden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
präparieren
[sich vorbereiten]
sik
vörbereden
Konjugation
×
Konjugation von bereden
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
bereden; bereed, bereedt
ik
bereed
bereed
(bereedte, beredete)
bereedt
du
bereedst
(beredest)
bereedst
(bereedtest, beredetest)
he/se/dat
bereedt
(beredet)
bereed
(bereedte, beredete)
wi/ji/Se/se
bereedt
(bereden)
bereden
(bereedten, beredeten)
(in Klammern regionale Nebenformen)
sich
präparieren
[sich vorbereiten]
sik
rüsten
Konjugation
×
Konjugation von rüsten
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
rüsten; rüst, rüst
ik
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
rüst
du
rüst
rüst
(rüstdest, rüstedest)
he/se/dat
rüst
rüst
(rüstde, rüstede)
wi/ji/Se/se
rüst
(rüsten)
rüsten
(rüstden, rüsteden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
etw/sich
präparieren
wat/sik
präpareren
(selten)
Konjugation
×
Konjugation von präpareren
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
präpareren; präpareer, präpareert
ik
präpareer
präpareer
(präpareerde)
präpareert
du
präpareerst
präpareerst
(präpareerdest)
he/se/dat
präpareert
präpareer
(präpareerde)
wi/ji/Se/se
präpareert
(präpareren)
präpareren
(präpareerden)
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang