Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

knutschen

knuutschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
knuutschen; knuutsch, knuutscht	ik	knuutsch	knuutsch (knuutschde)	knuutscht
	du	knuutschst	knuutschst (knuutschdest)
	he/se/dat	knuutscht	knuutsch (knuutschde)
	wi/ji/Se/se	knuutscht (knuutschen)	knuutschen (knuutschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdn knutschen

een knuutschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
knuutschen; knuutsch, knuutscht	ik	knuutsch	knuutsch (knuutschde)	knuutscht
	du	knuutschst	knuutschst (knuutschdest)
	he/se/dat	knuutscht	knuutsch (knuutschde)
	wi/ji/Se/se	knuutscht (knuutschen)	knuutschen (knuutschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

sich knutschen

sik knuutschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
knuutschen; knuutsch, knuutscht	ik	knuutsch	knuutsch (knuutschde)	knuutscht
	du	knuutschst	knuutschst (knuutschdest)
	he/se/dat	knuutscht	knuutsch (knuutschde)
	wi/ji/Se/se	knuutscht (knuutschen)	knuutschen (knuutschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

weitere Treffer anzeigen

weitere Treffer

Verbenanzeigen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
snuteln; snutel, snutelt	ik	snutel	snutel (snutelde)	snutelt
	du	snutelst	snutelst (snuteldest)
	he/se/dat	snutelt	snutel (snutelde)
	wi/ji/Se/se	snutelt (snuteln)	snuteln (snutelden)

zum Seitenanfang