Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

etw demonstrieren [in allen hd Bed]

wat demonstreren [εɪ]

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
demonstreren; demonstreer, demonstreert	ik	demonstreer	demonstreer (demonstreerde)	demonstreert
	du	demonstreerst	demonstreerst (demonstreerdest)
	he/se/dat	demonstreert	demonstreer (demonstreerde)
	wi/ji/Se/se	demonstreert (demonstreren)	demonstreren (demonstreerden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw demonstrieren [etw deutlich machen]

wat verdüütlichen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
verdüütlichen; verdüütlich, verdüütlicht	ik	verdüütlich	verdüütlich (verdüütlichde, verdüütlichede)	verdüütlicht
	du	verdüütlichst	verdüütlichst (verdüütlichdest, verdüütlichedest)
	he/se/dat	verdüütlicht	verdüütlich (verdüütlichde, verdüütlichede)
	wi/ji/Se/se	verdüütlicht (verdüütlichen)	verdüütlichen (verdüütlichden, verdüütlicheden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw demonstrieren [etw deutlich machen]

wat düütlich maken

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
maken; maak, maakt	ik	maak	maak/möök	maakt
	du	maakst	maakst/möökst
	he/se/dat	maakt	maak/möök
	wi/ji/Se/se	maakt (maken)	maken/möken

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw demonstrieren [etw deutlich machen]

wat verdüütschen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
düütschen; düütsch, düütscht	ik	düütsch	düütsch (düütschde)	düütscht
	du	düütschst	düütschst (düütschdest)
	he/se/dat	düütscht	düütsch (düütschde)
	wi/ji/Se/se	düütscht (düütschen)	düütschen (düütschden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw demonstrieren [etw deutlich machen]

wat verkloren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
kloren; kloor, kloort	ik	kloor	kloor (kloorde)	kloort
	du	kloorst	kloorst (kloordest)
	he/se/dat	kloort	kloor (kloorde)
	wi/ji/Se/se	kloort (kloren)	kloren (kloorden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw demonstrieren [etw vorführen]

wat vörföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdm etw demonstrieren [etw vorführen]

een wat vörföhren

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
föhren; föhr, föhrt	ik	föhr	föhr (föhrde)	föhrt
	du	föhrst	föhrst (föhrdest)
	he/se/dat	föhrt	föhr (föhrde)
	wi/ji/Se/se	föhrt (föhren)	föhren (föhrden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

jmdm etw demonstrieren [etw vorführen]

een wat wiesen

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
wiesen; wies, wiest	ik	wies	wies (wiesde)	wiest
	du	wiest	wiest (wiesdest)
	he/se/dat	wiest	wies (wiesde)
	wi/ji/Se/se	wiest (wiesen)	wiesen (wiesden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang