Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

etw bündeln [in allen hd Bed]

wat bünneln

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
bünneln; bünnel, bünnelt	ik	bünnel	bünnel (bünnelde)	bünnelt
	du	bünnelst	bünnelst (bünneldest)
	he/se/dat	bünnelt	bünnel (bünnelde)
	wi/ji/Se/se	bünnelt (bünneln)	bünneln (bünnelden)

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang