| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| leggen; legg, leggt | ik | legg | legg/leed | leggt |
| du | leggst | leggst/leedst | ||
| he/se/dat | leggt | legg/leed | ||
| wi/ji/Se/se | leggt (leggen) | leggen/leden |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| leggen; legg, leggt | ik | legg | legg/leed | leggt |
| du | leggst | leggst/leedst | ||
| he/se/dat | leggt | legg/leed | ||
| wi/ji/Se/se | leggt (leggen) | leggen/leden |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| blameren; blameer, blameert | ik | blameer | blameer (blameerde) | blameert |
| du | blameerst | blameerst (blameerdest) | ||
| he/se/dat | blameert | blameer (blameerde) | ||
| wi/ji/Se/se | blameert (blameren) | blameren (blameerden) |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
| du | maakst | maakst/möökst | ||
| he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
| wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
| du | maakst | maakst/möökst | ||
| he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
| wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| maken; maak, maakt | ik | maak | maak/möök | maakt |
| du | maakst | maakst/möökst | ||
| he/se/dat | maakt | maak/möök | ||
| wi/ji/Se/se | maakt (maken) | maken/möken |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| kompromitteren; kompromitteer, kompromitteert | ik | kompromitteer | kompromitteer (kompromitteerde) | kompromitteert |
| du | kompromitteerst | kompromitteerst (kompromitteerdest) | ||
| he/se/dat | kompromitteert | kompromitteer (kompromitteerde) | ||
| wi/ji/Se/se | kompromitteert (kompromitteren) | kompromitteren (kompromitteerden) |
| Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
|---|---|---|---|---|
| kumpromitteren; kumpromitteer, kumpromitteert | ik | kumpromitteer | kumpromitteer (kumpromitteerde) | kumpromitteert |
| du | kumpromitteerst | kumpromitteerst (kumpromitteerdest) | ||
| he/se/dat | kumpromitteert | kumpromitteer (kumpromitteerde) | ||
| wi/ji/Se/se | kumpromitteert (kumpromitteren) | kumpromitteren (kumpromitteerden) |