Netzwörterbuch (SASS Plattdeutsch)

Hochdeutsch

Plattdeutsch

direkte Treffer

Verben

aufhaben [geöffnet haben]

apenhebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

aufhaben [geöffnet haben]

ophebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

aufhaben [geöffnet haben]

uphebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw aufhaben [in allen hd Bed]

wat ophebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw aufhaben [in allen hd Bed]

wat uphebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

etw aufhaben [etw geöffnet haben]

wat apenhebben

Infinitiv; Imperativ (sg, pl)	Person	Präsens	Präteritum	Partizip II
hebben; heff, hebbt/hefft	ik	hebb/heff	harr	hatt
	du	hest	harrst
	he/se/dat	hett	harr
	wi/ji/Se/se	hebbt/hefft (hebben)	harrn

(in Klammern regionale Nebenformen)

zum Seitenanfang