SASS
Plattdeutsches
Netzwörterbuch
SASS Plattdeutsche Lehrmaterialien
öffnen
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hoch > Platt
Platt > Hoch
Suchen
Menü
Förderer
Aussprachehinweise
Benutzungshinweise
Abkürzungsverzeichnis
Allgemeine Informationen
Bücher
Fehrs-Gilde
Hochdeutsch
Plattdeutsch
direkte Treffer
Verben
anfallen
[entstehen, sich ergeben]
anfallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn angreifen]
een
angahn
Konjugation
×
Konjugation von gahn
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
gahn; gah, gaht
ik
gah
gung/güng
gahn
du
geihst
gungst/güngst
he/se/dat
geiht
gung/güng
wi/ji/Se/se
gaht
(gahn)
gungen/güngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn angreifen]
een
anspringen
Konjugation
×
Konjugation von springen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
springen; spring, springt
ik
spring
sprung/sprüng
sprungen
du
springst
sprungst/sprüngst
he/se/dat
springt
sprung/sprüng
wi/ji/Se/se
springt
(springen)
sprungen/sprüngen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn angreifen]
een
angriepen
Konjugation
×
Konjugation von griepen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
griepen; griep, griept
ik
griep
greep
grepen
du
grippst
greepst
he/se/dat
grippt
greep
wi/ji/Se/se
griept
(griepen)
grepen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn angreifen]
een
anfallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn befallen/überkommen]
een
överk
a
men
Konjugation
×
Konjugation von kamen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
kamen; kumm/kaam, kaamt
ik
kaam
keem/kööm
kamen
du
kummst/kümmst
keemst/köömst
he/se/dat
kummt/kümmt
keem/kööm
wi/ji/Se/se
kaamt
(kamen)
kemen/kömen
(in Klammern regionale Nebenformen)
jmdn
anfallen
[jmdn befallen/überkommen]
een
överfallen
Konjugation
×
Konjugation von fallen
Infinitiv; Imperativ (sg, pl)
Person
Präsens
Präteritum
Partizip II
fallen; fall, fallt
ik
fall
full/füll
fullen
du
fallst
fullst/füllst
he/se/dat
fallt
full/füll
wi/ji/Se/se
fallt
(fallen)
fullen/füllen
(in Klammern regionale Nebenformen)
zum Seitenanfang