Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
weerten; weert, weert | ik | weert | weert (weertde, weertede) | weert |
du | weertst (weertest) | weertst (weertdest, weertedest) | ||
he/se/dat | weert (weertet) | weert (weertde, weertede) | ||
wi/ji/Se/se | weert (weerten) | weerten (weertden, weerteden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
weerten; weert, weert | ik | weert | weert (weertde, weertede) | weert |
du | weertst (weertest) | weertst (weertdest, weertedest) | ||
he/se/dat | weert (weertet) | weert (weertde, weertede) | ||
wi/ji/Se/se | weert (weerten) | weerten (weertden, weerteden) |
Infinitiv; Imperativ (sg, pl) | Person | Präsens | Präteritum | Partizip II |
---|---|---|---|---|
weerten; weert, weert | ik | weert | weert (weertde, weertede) | weert |
du | weertst (weertest) | weertst (weertdest, weertedest) | ||
he/se/dat | weert (weertet) | weert (weertde, weertede) | ||
wi/ji/Se/se | weert (weerten) | weerten (weertden, weerteden) |